Oceny za rewanż z Athletic Club

Przy straconym golu można się zastanawiać, dlaczego nie próbował rozpaczliwie interweniować, ale tak jak napisaliśmy wyżej - to była po prostu genialna akcja i nie ma sensu zwalać winy na jednostkę. W przeciągu całego meczu emanował spokojem i pewnością siebie. Nie miał zbyt dużo pracy, ale wywiązał się z niej wzorowo. Po dwóch słabszych występach naszych golkiperów w rozegraniu, tym razem było niebo lepiej.

Gdy Athletic nas szturmował, Brazylijczyk wyglądał na kompletnie zdezorientowanego i przerażonego, nawet najprostsze zagrania mu nie wychodziły. Jednak tak jak cały zespół - po fatalnej pierwszej części spotkania, w drugiej nastąpiło swoiste przebudzenie i wszystko wróciło do normy. Główny architekt bramki przesądzającej o losach dwumeczu - najpierw wygrał pojedynek fizyczny z Muniainem, a potem dośrodkował piłkę "na nos" do Pique.

Wbrew powszechnej opinii, był to jednak znacznie lepszy mecz w jego wykonaniu niż ten z Malagą, choć nie brakowało momentów niepewności. W 9. minucie cieszyłby się z gola, gdyby mecz miał miejsce w Premier League - jednak w Hiszpanii standardy są nieco inne. W kolejnych minutach zanotował parę skutecznych interwencji; nie można odmówić mu poświęcenia (staranowanie chorągiewki), ale pojawiały się błędy, w większości wynikające ze złych wybić piłki i w konsekwencji złego ustawienia się, gdy piłka wracała. W 69. minucie zmieniony przez Sergio w celu uzyskania większej kontroli nad meczem.

Standardowo kilka minut zajęło mu przystosowanie się do gry na boku defensywy. Solidny w obronie, aktywny (choć niewykorzystywany) w ataku. W 59. minucie bliski asysty do Roberto (warto podkreślić jakość dograń Francuza - gdyby Jordi tak potrafił to miałby w sezonie koło 10 asyst), a dwie minuty później uchronił nas przed stratą bramki, notując skuteczny blok.

No Busi no party. Nie sposób nie wspomnieć o naszej "5" w kontekście gry Javiera na tej pozycji. Ten mecz dobitnie pokazał różnicę między oboma zawodnikami. Od razu na myśl nasunął się debiut Javiera w meczu przeciwko Herculesowi Alicante, gdzie kompletnie sobie nie radził i w przerwie został zmieniony. Zapewne gdyby naszym trenerem wciąż był Guardiola to ta sytuacja w minioną środę by się powtórzyła. Całe szczęście, że Pep odnalazł w nim stopera i możemy się cieszyć jego grą na tej pozycji - kompletnie inny zawodnik. Chcielibyśmy zwrócić uwagę na dyscyplinę Javiera (sytuacja z 77. minuty - po wyprowadzeniu piłki momentalny powrót na sprincie) - niesamowicie ważny trybik w całej barcelońskiej maszynie.

Pierwsze minuty spędził na rozpaczliwych interwencjach w destrukcji i próbach wyprowadzania piłki spod naszego pola karnego, co było samo w sobie ciężkim zadaniem do zrealizowania. Cieszą próby strzałów z dystansu, którymi daje sygnał rywalom, że zza pola karnego też jesteśmy groźni. Tak skutecznie naciskał defensora Bilbao przy akcji bramkowej na 1:1, że ten koniec końców się poślizgnął, czym ułatwił zadanie Suarezowi. Dobrze uruchomił Alvesa w akcji na 2:1, a przy bramce Neymara zaliczył odbiór, który zainicjował całą akcję. Podsumowując, dołożył swoją cegiełkę do każdej z bramek, które strzeliliśmy.

Jako jeden z nielicznych również w pierwszej połowie prezentował dobrą grę. Wielkie brawa należą mu się za dogranie do Leo przy pierwszej bramce, która dała nam dużo spokoju. Nie pamiętamy zbyt wielu strat w jego wykonaniu, a z pewnością możemy wyróżnić go za ogrom pracy jaki włożył, żeby nasz środek pola "jakoś" wyglądał w tym meczu. Na plus także kąśliwy strzał z końcówki. Niezmiennie dobra forma.

Doskonale odnalazł się w odpowiednim miejscu, wykorzystując dogranie Leo, co pozwoliło nam złapać "drugi oddech". Oprócz tego dobrze współpracował z drużyną (choć dopiero w drugiej części spotkania, bo w pierwszej był kompletnie odcięty od podań) i dzielnie stawiał czoła baskijskim obrońcomk, którzy go nie oszczędzali.

W cieniu reszty graczy, ale akcja bramkowa na 1:1 to w zdecydowanej większości jego zasługa. ŚWIETNY ruch i mocne, płaskie dogranie w pole karne. Nie popisał się z kolei w sytuacji po podaniu Pique - gdy był w wielkiej formie to sam kończył takie akcje, teraz widać, że za dużo myśli przy próbach wykończenia. Miejmy nadzieję, że wielka forma nadejdzie w odpowiednim momencie.

Wszedł i od razu było więcej spokoju. Tylko tyle albo aż tyle.