Oceny za zwycięstwo z Espanyolem

Nie udało mu się zachować czystego konta, choć przy straconej bramce nie mógł wiele zrobić. Nie będziemy się rozwodzić nad golami straconymi po spalonych, bowiem tam do jego zachowania można się już przyczepić. Pochwalić możemy z pewnością za bardzo dobrą interwencję w 60’ czy obronę z 87’,  a także sytuacje, kiedy wykazywał się czujnością, potrafił wyjść z bramki czy wyłapać dośrodkowania posyłane przez rywali w pole karne. Ostatecznie ocena wyjściowa.

Jak najbardziej solidne spotkanie. Skupiony, dobry w defensywie, choć jeśli chodzi o ofensywę, to nie było go wiele. Kilka interwencji defensywnych - np. 11’, 30’, 46’, 70’. W ataku nieźle dogrywał w 8’ czy w 14’ i z pewnością udanych dograń byłoby więcej, gdyby wcześniej zbierał więcej minut na prawej obronie. Widać, że jest w nim potencjał, choć potrzebuje gry i lepszego zgrania.

To Iñigo w tym spotkaniu ponownie był liderem defensywy i notował więcej interwencji. Pau możemy pochwalić za dobrą interwencję wślizgiem w szesnastce w 57’ czy blok z 72’. Jeśli chodzi o rozgrywanie piłki, to Hiszpan wystrzegał się błędów, jednak wybierał w tym przypadku bezpieczne i często krótkie opcje zagrań. Kilkukrotnie udało mu się przyspieszyć akcję dograniem między liniami (57’, 62’), co zasługuje na docenienie. W 60’ nie zdążył zablokować strzału Puado i sytuację musiał ratować Peña.

W swoim stylu, był liderem defensywy z licznymi interwencjami. W defensywie pokazał się w 6’, 23’, 37’, 52’, 55’, 68’, 77’ czy 85’. Wykazujący się zdecydowaniem, potrafił grać twardo, nie dawał się wyprzedzić i ponownie będący dużą wartością dodaną w wyprowadzeniu futbolówki, dogrywając między liniami czy rozciągając grę przerzutami (43’, 68’ czy 82’). Brawa, to rzeczywiście może być najlepszy moment jego kariery.

Miewał momenty dobre, jak i słabe. Z jednej strony jego występ dawał nadzieję, widać było drobny progres, ale pojawiały się też błędy i pewien brak decyzyjności w ofensywie, gdzie jego dośrodkowania często były blokowane. Kilka razy udało mu się dograć w pole karne, wejść w szesnastkę czy zaliczyć otwierające podanie (np. w 80’ do Raphinhi), ale były też niedokładności. Na plus powrót i odbiór w 2’ czy przechwyt w 69’. Doczepić możemy się do sytuacji w 63’, kiedy to  nie upilnował w polu karnym Javiego Puado, co skończyło się utratą gola. Balde w tamtym momencie zdawał się zwracać uwagę na coś zupełnie innego. Odnotować trzeba jego zejście do środka w 31’ i asystę przy drugim golu Olmo, za co dajemy drobny plus. Dalej wiele pracy przed nim.

Marc notuje niesamowity rozwój. Trzeci mecz z rzędu z zaliczoną asystą. Dodatkowo ponownie jest to podanie bardzo ładnej urody. W swoim stylu kontrolował tempo gry, pracował w pressingu i potrafił grać też agresywnie. Interwencje w defensywie notował między innymi w 3’, 38’, 40’. Grał ofiarnie, zwłaszcza kiedy blokował niektóre dośrodkowania. Do tego przyspieszał akcje i nadawał im odpowiednią płynność. Kolejny raz należą mu się duże brawa.

Solidny występ. Poruszający się w wielu strefach i zaangażowany w kreację. Często próbował grać do przodu, przyspieszać akcję i kreować ataki. Na koncie świetny przerzut w 14’, próba podanie górą w pole karne w 45’ czy dogranie między liniami z 45’. Na początku spotkania popisał się zwodem, po którym został sfaulowany, a w 54’ został sfaulowany kolejny raz i tym razem na żółtą kartkę. Do tego aktywny w defensywie i w pressingu (9’ czy 55’). Pojawiały się też oczywiście niedokładności i w drugiej połowie grał słabiej jak cały zespół, ale ponownie udanie rozprowadzał akcje.

Piękna asysta przy bramce Olmo zasługuje na największe brawa. Były pozytywne momenty, jak choćby odegranie piętą do Hectora w 8’, powrót do defensywy i odbiór w 21’, drybling w 51’, po którym został sfaulowany czy zwód w 68’, po którym uderzał na bramkę. Było też jednak sporo strat i przeciętnych strzałów, kilkukrotnie był również prosto powstrzymywany. Finałowe podanie podnosi mu ocenę, w innym wypadku byłaby to nota w okolicach wyjściowej.

Ponownie z golem - w odpowiednim momencie urwał się obrońcom i wykończył akcję. Miał w tym meczu kilka dobrych momentów. Między innymi napędzenie akcji w 38’ z podaniem do Roberta, udane dośrodkowanie w 49’ czy walka o piłkę wślizgiem w 80’, która dała Barcelonie rzut rożny. Grał z dużym zaangażowaniem i na wysokiej intensywności, w odpowiednim momencie wspierał też defensywę (1’ czy 10’), a także często urywał się obrońcom i wychodził za ich plecy - niestety otwierających podań nie otrzymywał wielu, choć wystarczyło jedno od Marca Casado, by podwyższyć rezultat. Bywały straty i niedokładności (3’, 34’), ale mimo wszystko był to solidny występ.

Seria z golem została przerwana. Nie oznacza to jednak, że Robert zagrał słabo. Był zaangażowany w rozgrywanie akcji, potrafił przyspieszać ataki, przytrzymać piłkę czy cofnąć się głębiej. W 8’ udanie dograł w pole karne, a w 33’ napędził atak swoim podaniem. W 51’ przytomnie odgrywał, a w 66’ sam odebrał piłkę we własnym polu karnym. Niewiele dochodziło do niego podań, dlatego starał się zagrozić bramce strzałami zza pola karnego - mocne i niezłe uderzenia posyłał w 38’ czy 64’.

Przebywał na boisku w momencie, gdy drużyna zwolniła tempo i wyglądała dość apatycznie. Docenić możemy tylko udane prostopadłe podanie w pole karne do Lamine Yamala w 84’. W 69’ faulował w środku pola, a w doliczonym czasie za mocno dogrywał górą w szesnastkę.

Raz próbował strzału, lecz był on łatwy do obrony, a w końcówce spotkania posłał otwierające podanie do Ansu, który jednak znalazł się na oczywistym spalonym. Do tego dochodzi strata w 68’.

Po wejściu zdołał zanotować wybicie, odbiór i do tego został sfaulowany na skrzydle. Ocena nieco powyżej wyjściowej.

Docenić możemy udany odbiór wślizgiem w doliczonym czasie gry, w jego stylu.

W końcówce urwał się obrońcom, jednak znalazł się na spalonym i nie mógł zamienić tej sytuacji na legalną bramkę. Sam zryw i impuls do akcji warto docenić.