Oceny za zmiażdżenie Realu Valladolid

Trudno ocenić bramkarza w spotkaniu, w którym nie popełnia błędu, ale też nie notuje wymagających interwencji. Z sytuacji, za które można go wyróżnić, należy wymienić przerzut w 3’, dobrą obronę strzału Moro w 37’ i wyjście na przedpole po błędzie Cubarsíego w 46’. Pierwszy mecz w sezonie z czystym kontem.

Aktywny, uważny, skoncentrowany, często wchodził na skrzydło aż do narożnika boiska. Udany przerzut do Olmo w 20’, do Fermina w 80', interwencje w obronie w 40’, 46’, czy gol w 45’+2, podnoszący ocenę. Trzeba zauważyć doskonałe zgrywanie się z Laminem i wymienność pozycji między tymi dwoma bocznymi zawodnikami. Potrafił przyspieszyć akcje, zagrać kombinacyjnie czy wyjść za linie obrońców.

Pau w tym spotkaniu nie miał zbyt wielu okazji do wykazania się umiejętnościami obronnymi, zanotował udane Interwencje w destrukcji w 13’ x2, 38’, 51’. Na minus jego nonszalanckie zbyt krótkie podanie do bramkarza i na szczęście czujność Ter Stegena uratowała Barcelonę od groźnej sytuacji w 46’. Na plus doskonałe długie podanie zamienione na asystę przez Brazylijczyka w 20’.

Mecz oceniony powyżej oceny wyjściowej, choć chyba najmniej widoczny w całym spotkaniu. Dobry przerzut do Koundé w 47’ i interwence w 55’ czy 71’. Dobrze blokował poczynania  Marcosa André. 

Po systematycznych zejściach Raphinhi bliżej środka Alejandro pełnił praktycznie rolę fałszywego skrzydłowego. Przez dłuższe momenty był niewidoczny, gdyż większość akcji przeprowadzana była środkiem. Potrafił jednak pokazać się do gry, odnotowując rajdy w 27’, 47’, czy wypuszczając Raphinhię przy bramce Torresa 85’. W destrukcji interwencja w 55’. Wydaje się, że jeszcze może być bardziej wykorzystany przez Flicka, gdyż jego szybkość i drybling daje takie możliwości. 

Mimo tego, że nie wykorzystał dwóch 100% sytuacji, jego występ należy ocenić wysoko. Zaczął od niecelnego strzału do pustej bramki, gdy jego uderzenie zatrzymało się na słupku w 4’, a w 55’ nie trafił w piłkę po wystawieniu mu futbolówki przez Lamine Yamala. Mimo to, cały czas aktywny, ciągle pod grą, a kreatywności nie można było mu odmówić. Wertykalne piłki do Balde w 28’, do Koundé w 48’, do Lamine'a 2 57’ Fermina 2 63’, Lewandowskiego w 64’ dobra akcja dwójkowa z „Lewym” i strzał, który został zablokowany w 50’. Spotkanie zakończył golem po indywidualnej akcji w 82’. Wydaje się, że staje się zawodnikiem skrojonym pod taktykę Flicka.

Bardzo spokojne spotkanie, tylko jedna interwencji w destrukcji w 30’. Skupiony głównie na zabezpieczeniu środka pola oraz pressingu, spisując się z tych zadań dobrze. Zbyt małe doświadczenie odzwierciedlało się w braku odważniejszych zagrań, przerzutów, prób dograń wertykalnych czy prostopadłych. Spotkanie na nabranie pewności i doświadczenia.

Obok Raphinhi najbardziej zaangażowany w pressing na połowie rywala.  Przechwyt przy polu karnym w 15’ i w szesnastce Valladolid w 50’, do tego interwencja w 57’. W ataku mimo że nie zapisał na swoim koncie bramki czy asysty, to spisywał się bardzo dobrze, biorąc udział w grze kombinacyjnej i napędzając akcje Barcelony w 52’ czy 55’.  

Przywołując tytuł jednej z bajek, można napisać „Dzieciak rządzi”. Zaczął mecz od efektownego założenia siatki Juricowi, a to było jedynie preludium do jego gry. Mecz powinien skończyć z hattrickiem asyst. Pierwsza przy bramce Polaka w 24’, idealne wystawienie piłki do Olmo, który powinien strzelić bramkę w 55’, kluczowe podanie do Lewego w 57’, rajd zakończony bajecznym podaniem (asystą) między obrońcami do Raphinhi w 72’. Brał udział w akcjach kombinacyjnych, dobrze współpracował z pozostałymi zawodnikami ofensywnymi i z Koundé. Potrafił związać obrońców, zrobić przewagę w strefie, ale także należy docenić jego powroty do obrony i asekurację Koundé.

Bardzo dobre zawody. Pressował i wracał do obrony. Cały czas aktywny, brał na siebie często ciężar związania obrońców, tak jak swoim ruchem umożliwił wejście między obrońców Raphinhi przy pierwszej bramce.  Oddał łatwy do obrony strzał w 14’, strzelił gola w 24’, dobrze rozciągnął do Olmo w 40' czy 50’, do tego strzelił w słupek w 57’ i przeprowadził dobrą akcję, którą rywal przerwał zagraniem ręką przed polem karnym w 45’ i zaliczył dość szczęsliwą asystę. Widać, że odzyskał radość z przebywania na boisku, co szczególnie owocuje przy grze kombinacyjnej, świetnie współpracuje z Raphinhą, Olmo, Lamine Yamalem i Pedrim.

Kolejny mecz bohatera igrzysk i kolejny, w którym nie zachwycił, choć występ należy ocenić pozytywnie.  Fermín jeszcze nie do końca potrafi się wpasować w układankę Flicka, często dubluje pozycje innych zawodników lub nie ustawia się optymalnie. Na plus dobre wstrzelenie w pole karne w 63’ i gdyby Lewy doszedł do piłki mógł mieć asystę. Dołożył odbiór w 66’ i niecelny strzał z nieprzygotowanej pozycji w 90’+2. W defensywie spóźniony i apatyczny. Jest lepiej niż w poprzednich spotkaniach, ale wciąż czekamy, aż odzyska formę z igrzysk.

Wszedł nerwowo w spotkanie, odnotowując stratę przy pierwszym kontakcie z futbolówką, na szczęście naprawił swój błąd w 62’, ponownie interweniował w 79’. Debiut pozytywny, będzie czas na nabranie większej pewności.

Blokuje strzał w 79’, ale też zostaje łatwo minięty w polu karnym w 79’, był bliski strzelenia bramki po rykoszecie jego dośrodkowania w 90’+1. Dobrze się ustawiał,  grał na wyprzedzenie. Udana zmiana.

Słabą grę w poprzednich spotkaniach starał się zrekompensować dobrymi jakościowo 18 minutami z Valladolid. Statystyczna asysta przy bramce Olmo w 82’, dobre wejście w pole karne i gol w 85’, interwencja w destrukcji w 89’, do tego udane wejście na pozycję i niecelna próba dogrania do Raphinhi w polu karnym w 89’. Wykorzystał optymalnie swoje minuty.

Grał za krótko. Bez oceny.