Oceny za zwycięstwo z Villarrealem

Mimo utraty trzech bramek, Marc zaliczył dobre zawody. Nie zawinił przy utracie żadnego gola, choć przy pierwszym trafieniu nie wiadomo, czy nie udałoby się sparować piłki, gdyby stał na linii bramkowej a nie w bramce. Dobrze rozgrywał. Zaliczył udane interwencje w 10’, 20’, 25’, 31’. Pewny punkt defensywy przy słabej dyspozycji obrońców.

Najsłabszy na boisku, co przełożyło się na stracone bramki przez Barcelonę. W ofensywie nieprzekonujący, apatyczny i niewspierający Lamine na skrzydle. Zbyt często w ataku pozycyjnym szukał gry w środku pola, co powodowało brak zabezpieczenia prawej obrony. Zaliczył kilka strat w 19’, 50’, 90’. Przy pierwszej bramce był odpowiedzialny za Foytha, przy drugiej dał wbiec za siebie Pedrazie, a przy trzeciej niepotrzebnie wyszedł do przejęcia piłki, czym zostawił swoją strefę, w którą wbiegł Baena. Pozytywy – interwencje w obronie w 39’, 81’, dobre wstrzelenie piłki w pole karne 49’ czy niezła, choć za wysoka wrzutka na Gaviego - nie są w stanie przyćmić fatalnych zawodów.  

To on dyrygował obroną. Zaliczył udane interwencje w 4’, 53’, 90’+1, 90’+2. Grał zarówno w środku obrony, jak i uzupełniał prawą stronę przy zejściach Roberto na środek. Przy bramce Baeny mógł odważniej spróbować powstrzymać Pedrazę. Spokojny występ, jednak niewiele wniósł do ofensywy, zabrakło jego kreatywnych przerzutów w ostatnią tercję boiska.

Słaby występ Duńczyka. Nie był pewnym punktem drużyny, udaną interwencję zaliczył w  1’, a przerzut w 24’. Z Negatywów należy wymienić stratę na własnej połowie w 44’ i odpuszczenie Sorlotha przy drugiej bramce.

Walczył. Najwięcej udanych interwencji, ale nie potrafił się odnaleźć na niewygodnej dla niego pozycji po lewej stronie. Udane interwencje zanotował w 17’, 45’+1, 90’+1, 90’+5 (x2). Zaliczył straty w 7’, 17’, w tym na własnej połowie w 6’. Ciężko mu było podjąć walkę z Foythem przy pierwszej bramce.  

Dobrze komenderował poczynaniami drużyny. Był bohaterem drugiego planu - łącznikiem między środkową a najbardziej wysuniętą formacją. Brał udział w akcjach, które zakończyły się trzema bramkami dla Barcelony, były to wymierne akcenty w jego grze. Miał jednak momenty zachowawczej gry i spowalniania rozegrania. W 19’ zaliczył dobre przejście, a w 39’ zanotował stratę, po której Villarreal przeprowadził kontrę zakończoną strzeleniem bramki. Jednak akcja powinna być spacyfikowana przez obrońców Blaugrany. Na plus można ocenić wrzutkę na Fatiego w 85’, którą Ansu powinien zamienić w asystę. Dobry występ.

Nie był to dobry mecz w jego wykonaniu. Mimo że potrafił dobrze rozegrać akcje i mieć kreatywne podania i przerzuty w 61’, 39’, to głównie zapamiętamy jego braki szybkościowe w pojedynku z Pedrazą przy bramce Baeny, stratę przed polem karnym Barcelony 30’ i częste złe ustawianie się w 7’ czy 10’. Musi jeszcze intensywniej wdrażać się w system gry Xaviego.

Wreszcie widzieliśmy Frenkiego, jakiego chcielibyśmy oglądać w barwach Barcelony. Kreatywny, biorący na siebie ciężar gry, pchający grę do przodu. Z piłką u nogi  wybiegał w kierunku bramki przeciwnika lub podawał kreatywnie (3’, 22’, 65’), do tego interwencje w obronie w 6’, 9’, 45’, 60’, 87’.  Z minusów straty w 34’ czy 59’ i bierne zachowanie przed drugą bramką Villarrealu, gdy Moreno podawał do Pedrazy. Najważniejsze plusy to bramka po napędzeniu akcji w 15’ i przejście z piłką od bramki Barcelony do połowy boiska przed akcją Yamala i golem Lewandowskiego. Występ lepszy niż bardzo dobry.

Ważny gol na przełamanie nieskuteczności i zapewnienie Barcelonie trzech punktów nie do końca zmazuje negatywny odbior gry Polaka. Raził brakiem szybkości, skuteczności, uwalniania się od obrońców i niedokładnościami w podaniach, a o problemach w przyjęciu piłki już nie będziemy wspominać. Straty w 24’ czy 57’, nieudane strzały w 22’, 61’, dobra gra wzajemna z Alonso w 35’. Bramka w 70’ znacząco podnosi mu ocenę.

Dobry mecz Gaviego. Był głównie widoczny w defensywie, gdzie walczył i odbierał futbolówkę w 14’, 34’, 74’, 84’, natomiast z jego gry ofensywnej zapamiętamy bramkę strzeloną głową w 12’. Jednak w ataku, oprócz tej jednej akcji, nie był zbytnio widoczny, wręcz widoczne było, że w tym spotkaniu źle się czuł w skórze fałszywego skrzydłowego, grając często jako lewe wahadło. Zdarzały mu się też błędy: faul przed polem karnym Azulgrany w 30’, strata na własnej połowie w 43’, czy łatwe nabranie się na zwód Sorlotha przy drugiej bramce Villarrealu. Ocena dobra.   

Przeciętny występ. Ograniczał się działań defensywnych, w których dobrze się ustawiał, choć nie był zbytnio zdecydowany przy odbiorze. Zanotował interwencje w obronie w 48’, 54’, 78’. Do tego jeden celny przerzut i faul w środkowej strefie na żółty kartonik.

W talii Xaviego, walcząc o pierwszy skład, zaczyna sprawdzać się w roli jokera. Po pięciu minutach od zameldowania się na boisku wpisuje się na listę strzelców. Podanie do Gaviego, ale przede wszyskim uwolnienie się od Capoue i gra do końca w tej akcji mogła się podobać. Aktywny, pokazujący się do gry. W 90’+4 zalicza odbiór. W kolejnym spotkaniu daje do myślenia Xaviemu, czy nie postawić na „Rekina” od pierwszej minuty.

Kolejny występ, którego Fati nie może zaliczyć do udanych. Ma umiejętność uwolnienia się od obrońcy i wyjścia na pozycję, jednak wydaje się, że presja na strzelenie bramki powoduje złe decyzje boiskowe, jak i nieskuteczność w sytuacjach strzeleckich. W 84’ podjął złą decyzję przy indywidualnej akcji, a dwie minuty później oddał fatalny strzał po wrzutce Gundogana. Słaby występ.

Grał za krótko. Bez oceny