Oceny za spotkanie z Levante

Zacznimy od pozytywów. Świetne podanie nogą w 28. minucie do Munira, który po przyjęciu miał pas startowy przed sobą oraz opcje dwóch podań, niestety wpadł z piłką w bramkarza. Dodatkowo kilka niezłych interwencji (21., 69. oraz 77.minuta). Niestety często powtarzane zarzuty wobec Niemca nie są bez pokrycia – ryzykuje przy wyjściach, stara się zbyt mocno wzorować na podstawowym bramkarzu reprezentacji Niemiec (Neuer też popełnia podczas wyjść błędy – vide wczorajszy mecz z Wolfsburgiem). W meczu z Levante dwukrotnie ryzykownie wychodził z bramki, a gol padł po jego błędzie podczas próby piąstkowania. Przydałoby się więcej koncentracji.

Jak to często w wypadku Daniego – karuzela emocji. Bardzo wysoko i aktywnie od początku, choć jednocześnie raz po raz irytował zbyt lekkimi lub niedokładnymi dośrodkowaniami (pierwsze dobre dośrodkowanie w 39. minucie, kiedy Messi uderzał głową). W pierwszych 30-stu minutach zaliczył dwa świetne, bardzo wysokie odbiory, dające od razu szansę na bramki. Jednocześnie w 21. minucie przegrał ważny pojedynek główkowy na skrzydle. Dobrze przeciął kontrę w 31. minucie, ale zaliczył też kilka prostych strat (np. w 46. minucie). Warte podkreślenia dobre dośrodkowanie przy akcji na 2:0.

Niezbyt pewny w destrukcji (choć dobrze np. skasował kontrę w 18. minucie). Warte odnotowania błędy to akcja z 27. minuty, gdy został ograny jak dziecko, czy sytuacja z 35. minuty, kiedy zaliczył kolejną złą interwencję, którą naprawił Bartra. Perfekcyjny w długich podaniach (18/18). Solidny występ, ale trochę za dużo błędów, które mogły nas kosztować utratę bramki.

Totalnie niewidoczny, nawet w akcji gdy miał przed sobą wolnych 30 metrów, nie podjął próby wejścia pomiędzy graczy Levante z piłką i oddania strzału, co kiedyś było jego atutem. Bez timingu (choćby „puste” podanie w 32. czy w 36. minucie). W drugiej połowie bardziej aktywny i widoczny, choć wciąż momentami można było mieć odczucie, iż w ataku głównie się pląta pod nogami. Jedyny pozytyw to fakt, że liczba odbiorów przewyższa liczbę strat. 

Mało widoczny przy niezbyt aktywnym przeciwniku, choć warto zauważyć, że bez niego piłka poruszałaby się o wiele wolniej. Dwa wysokie odbiory w pierwszej połowie, po jednym z nich (44. minuta) faulowany był Messi i niemalże skończyło się bramką po uderzeniu Argentyńczyka z rzutu wolnego. Momentami chyba sam nie wiedział co zrobić dalej z piłką i cudował (np. bezsensowna ruletka w 22. minucie). W 62. minucie zmieniony przez Gumbau.

Ponownie niewidoczny i taki lekko „bezpłciowy”. Brakuje jego strzałów nawet w akcjach, gdy ma na to miejsce. W sytuacji stuprocentowej, po własnym odbiorze w 79. minucie, będąc sam na sam z bramkarzem nie oddał nawet strzału, pozwalając sobie odebrać piłkę. 4 straty, 4 odbiory, dwie zgubione piłki, kilka niezłych przerzutów. Wymagamy od Chorwata o wiele więcej!  

Czyżby już nastąpił początek nowej ery w historii Barcelony z Messim w środku pola? Świetnie rozgrywał piłkę ze środka, zagrał wręcz jako totalnie wolny elektron, był wszędobylski, starał się ciągnąć grę, ale przez dłuższy czas brakowało kropki nad "i". Dopiero gol Bartry spowodował zwolnienie blokady i wreszcie przełożyło się na twarde statystyki: 2 gole, asysta, 3 kluczowe podania, 8 dryblingów. W kwestiach wizualnych najpiękniejszą była jego druga akcja bramkowa, choć już wcześniej kilka razy świetnie dryblował oraz dawał szanse kolegom (14., 63. oraz 93. minuta). Tylko ten niecelny rzut karny nieco psuje idylliczny obraz spotkania. 

Dużo się pokazywał, próbował szukać gry, choć momentami wyglądał jak junior na tle ekipy seniorskiej (a nie jest to już jego pierwszy sezon).  W 28. minucie dostał świetną piłkę od ter Stegena, którą dobrze sobie przygotował. Niestety mając dwie opcje podań oraz strzału zdecydował się na indywidualne wejście pomiędzy zawodnika i bramkarza, ale uciekła mu piłka. Poza tym kilka razy dobrze grał na jeden kontakt, ale też nad wyraz często gubił piłkę, aby koniec końców praktycznie zniknąć z radaru.

Podobnie jak Alves, strasznie irytował bezmyślnymi zagraniami i nieporadnością pod bramka przeciwnika (niewykorzystane podanie od Messiego w 21. minucie, czy zepsuta kontra z 47. minuty). Fakty są jednak takie, że strzelił gola, wywalczył rzut karny oraz świetnie zagrywał do Leo, na którym potem została odgwizdana kolejna jedenastka. Spotkanie dodatkowo zaczął od genialnego podania w 5. minucie do Messiego. Argentyńczyk wszedł idealnie w pole karne, szkoda że podał za plecy do Munira, inaczej byłoby 1:0. Czekamy dalej kiedy odpali z formą, bo na razie gra na jakieś 30%. 

Momentami obydwaj młodzi zawodnicy chcieli grać za szybko z pierwszej piłki, co często kończyło się stratami lub niedokładnościami. Tym niemniej Sandro bardzo dobrze się sprawdzał w zgrywaniu piłek do kolegów (np. podanie do Neymara w 24. minucie,  czy świetne zgranie do Messiego w 35. minucie) oraz był zdecydowanie bardziej efektywnym z dwójki ofensywnych kadetów. W 35. minucie stanął przed szansą dobitki strzału Messiego, ale niestety okrutnie spudłował na pustą bramkę - mógł zostać bohaterem pierwszej połowy. Na boisku w odbiorze oraz w wielu innych askektach wygląda niczym młody Pedro (zwłaszcza takimi akcjami jak ta z 77. minuty przypomina Kanaryjczyka z pierwszego sezonu). Niezły występ, choć zabrakło twardych dowodów w postaci statystyk. 

Wszedł na ostatnie pół godziny i to by było na tyle. Chyba Camp Nou zrobiło na nim ogromne wrażenie, bo grał do bólu bezpiecznie, a i tak nie wyglądało to za pewnie. 0 strat, 2 odbiory.