Oceny za porażkę z Manchesterem United

Ciężko mieć do niego zarzuty za stracone gole. Portero niewiele brakowało do skutecznych parad przy obu bramkach dla rywali, niestety szczęście nie było po jego stronie. Pozostałe celne strzały wybronił dość pewnie, szczególnie ten z 3' Bruno. Grał na wysokim procencie celnych podań, zaliczył 13 celnych długich piłek na 18 prób. Gdyby nie dobra forma Niemca, dwumecz nie byłby tak wyrównany.

To po akcjach z jego strony padły dwie bramki dla Manchesteru. Julesowi zabrakło koncentracji i skuteczności. Warto docenić go za dobre wejście z drugiej linii i celny strzał, z którym świetnie poradził sobie De Gea. Na minus wyjątkowo niska celność podań, która znacząco wpłynęła na grę zespołu. Francuz potrzebuje odpoczynku, kolejny raz jest najsłabszym elementem defensywy.

Kiedy już wchodził w pojedynki z rywalami to je wygrywał, niestety nie mógł być wszędzie. Imponować mogły w tym meczu jego dalekie i celne przerzuty, które napędzały ataki Barcelony. Udanie blokował strzały przeciwników i nie wydaje się, żeby zawinił przy bramkach. Zmieniony z ostrożności, teraz, kiedy Barcelona gra już tylko na dwóch frontach, zdrowy Urugwajczyk będzie kluczowy.

Przede wszystkim należy go pochwalić za wywalczenie rzutu karnego. Był odważny, szybki i zwinny i radził sobie lepiej niż dobrze z Bruno zarówno w ataku, jak i w obronie. Dopiero zmiany Ten Haga odmieniły grę przeciwników i sprawiły problemy młodemu wychowankowi. Przy drugiej bramce starał się blokować uderzenie Antony’ego, ale nieskutecznie. Cieszy fakt, że tak młodzi i obiecujący zawodnicy zbierają bezcenne doświadczenie w grze z takimi rywalami na dużych europejskich stadionach.

Iworyjczyk nie wyróżnił się niczym szczególnym, chyba że zaliczymy mu stratę przed bramką wyrównującą. Kilka razy dobrze pokazywał się do gry i wychodził do prostopadłych piłek, ale koledzy jakby tego nie dostrzegali. W defensywie liczyliśmy na jego siłę i odbiory, ale tego też nie było. Po kilku obiecujących występach, przyszedł w końcu ten słabszy.

Wrócił po kontuzji i zaliczył nie najgorszy mecz, szczególnie w pierwszej połowie. Gdyby nie było drugiej, w której Busquets nie wyglądał już tak dobrze, otrzymałby wysoką notę i wielkie pochwały, a tak tylko ocena nieznacznie powyżej wyjściowej. Zaliczył imponującą liczbę interwencji w defensywie, skutecznie się ustawiał i imponował spokojem, nawet wobec intensywnego pressingu. W drugiej połowie Manchester zdominował mecz i Sergio wraz z kolegami przegrali walkę o środek pola. Trzeba teraz ostrożnie zarządzać siłami w lidze i pucharze.

Brazylijczykowi nie wychodziło zbyt wiele. Podejmował najczęściej złe decyzje, a potem jeszcze źle je egzekwował. Nieudane próby dryblingów, kiedy należało podać. Niecelne strzały, z nieprzygotowanych piłek. Nawet stałe fragmenty nie trafiały do partnerów w ataku. Do tego przegrany pojedynek fizyczny z Bruno przed akcją bramkową. Widać, że bardzo mu zależy i być może jest przemotywowany. Barcelona ma problemy w ataku i bez Raphinhi w formie ciężko będzie rozstrzygać mecze na swoją korzyść. 

Wykorzystał rzut karny i należą mu się za to pochwały. Niestety poza tą sytuacją ciężko znaleźć jakieś argumenty na korzyść Lewego. Przegrywał większość pojedynków fizycznych, nie potrafił opanować nawet prostej piłki i wiele razy ją tracił. Nie zawsze dostrzegał kolegów na lepszych pozycjach. Do tego zmarnowana sytuacja z końcówki spotkania, którą Robert w formie z pewnością by wykorzystał. Obecnie Polak nie ma naturalnego zmiennika w zespole i Barcelona musi liczyć na jego szybki powrót do formy na półfinał Pucharu Króla i resztę ligowych spotkań.

Trener wspomniał na konferencji prasowej, że Sergi jest ofiarą niesprawiedliwej krytyki i chyba należy się z tym zgodzić. Po raz kolejny wychowanek zostaje oddelegowany na nową i na nie oczywistą pozycję dla siebie, tym razem fałszywego lewoskrzydłowego i nie zaliczył złego meczu. Potrafił wypracować 3 kluczowe podania dla drużyny, co należy docenić. Brakowało go trochę w rozegraniu, nie zaliczył też zbyt wielu interwencji w defensywie.

Jego wejście było zdecydowanie zbyt późne. Rozruszał drużynę, był odważny i podejmował ryzyko. Kto wie, czy gdyby Fati przedwcześnie nie przeciął jego dobrego dośrodkowania lub gdyby Lewandowski wykorzystał jego prostopadłe podanie, nie gralibyśmy na Old Trafford 30 minut dłużej. Pomimo tego, że zabrakło więcej konkretów, jego wejście należy ocenić pozytywnie.

Nie dostał zbyt wielu minut, ale swoją grą nie dał sygnału, że zmienia się jego dynamika. Nie było widać zwyżki formy. Jego pazerność pozbawiła szansy Roberta w końcowych sekundach spotkania.