Oceny za mecz z Valencią

Bardzo solidny występ Niemca. Zrobił, co mógł przy straconej bramce (piłka wręcz prześlizgnęła mu się po palcach). Poza tym brawa za naprawdę dobre rozegranie od tyłu, widać u niego w tym aspekcie o wiele większą pewność niż na początku sezonu. Dodatkowy plus za wspaniałą obronę bomby Guedesa w 57' - uchronił zespół przed wyrównaniem stanu rywalizacji.

Przeciętne zawody wychowanka. Kilka razy, jak choćby w 35' i 43', udanie zastopował akcje rywala prawym skrzydłem. Jednak Barca to Barca, od bocznego obrońcy zdecydowanie należy wymagać również dobrej gry w ofensywie, a w tym aspekcie Sergi był w niedzielę kompletnie niewidoczny. Nie do końca wiemy jednak, czy była to również "zasługa" Desta, który dzięki zabezpieczeniu przez starszego kolegę prawej flanki mógł swobodniej atakować boczne sektory rywala. Tak czy inaczej, gra Sergiego nie porwała, acz za brak znaczących mankamentów otrzymuje on ocenę wyjściową.

Ten lepszy z pary środkowych obrońców. Od początku biła z niego duża pewność w interwencjach i rozegraniu. Zaliczył trzy udane przechwyty, w tym najważniejszy w 78', gdy udanie przeczytał dogranie Solera w pole bramkowe i szybko oddalił zagrożenie. Równie pewny wicekapitan Barcy był w grze w powietrzu, gdzie stoczył kilka naprawdę ciekawych pojedynków z Maxim Gomezem. I o ile w starciach fizycznych na poziomie murawy kilka razy był o włos od kapitulacji, o tyle w grze głową nie miał sobie równych. Bardzo dobre zawody i znakomity prognostyk przed nadchodzącymi pojedynkami.

Bardziej mobilny z duetu stoperów. Niezbyt często wikłał się w bezpośrednie pojedynki fizyczne (słusznie zresztą, gdyż Maxi Gomez przy swojej posturze mógłby go wręcz zmiażdżyć), częściej obserwowaliśmy go w roli asekurującego poczynania kolegów oraz przechwytującego zagrania rywali. Nie do zastąpienia przy wyprowadzaniu piłki od tyłu - w tym aspekcie absolutnie nie odstaje od starszego partnera z bloku obronnego, a wręcz doskonale go uzupełnia. Na szczególne uznanie zasługuje prostopadła piłka do Alby z 76', która przy odrobinie większej ilości szczęścia i precyzji mogłaby zostać kluczowym podaniem. Dobre zawody, acz nieco w cieniu dominującego w defensywie Pique.

Pierwszy mecz po dłuższej przerwie i od razu dobry występ. Trudno stwierdzić, na ile było to zasługą tego, że w końcu miał z kim "poklepać" na lewej stronie, ale z pewnością przysłużył się do lepszego odbioru tego meczu przez wielu cules. Na spółkę z Ansu Fatim co i rusz próbowali przełamać obronę Valencii, z różnym skutkiem co prawda, ale dobrych chęci nigdy za wiele. Również w obronie Albie nie zdarzały się błędy, co przecież nie jest regułą. Zaczął źle, bo od wybicia piłki wprost pod nogi Gayi, ale później zaliczył kilka interwencji i zablokowanych dośrodkowań, które zdecydowanie poprawiły jego notę. Solidna "siódemka" z plusem.

Podobny casus, co Sergi Roberto. Niby nie popełnił rażących błędów i gwarantował swój stały, dobry poziom w środku pola, acz zabrakło mu nieco decyzyjności. Szczególnie było to widać po rajdach w 29' i 55' minucie, gdy po minięciu kilku rywali ewidentnie brakowało mu pomysłu na dalsze rozegranie. Kilka niezłych zagrań do przodu, choćby uruchomienie Desta w 79', lecz to wciąż zbyt mało jak na pomocnika, który w minionym sezonie znakomicie sprawdzał się jako tzw box-to-box. Wciąż czekamy na Frenkiego z poprzednich rozgrywek, gdy brał na siebie spory ciężar i był jednym z liderów formacji pomocy.

Busiego ewidentnie podbudowały dobre występy w kadrze Luisa Enrique, bo do Barcelony wrócił jakby świeższy, z dużą chęcią do gry i zdecydowanie większym skupieniem. Widoczne to było w fazie defensywnej, gdzie zaliczył aż pięć przechwytów i kilka naprawdę kluczowych interwencji. Również w ofensywie nie ograniczał się do przysłowiowego "klepania" w środku, na szczególne brawa zasługuje zagranie do Depaya z 60' - niestety niewykorzystane. Z drugiej strony, przy szybszych atakach Valencii widać było braki motoryczne, na które nikt nic nie poradzi, a które mocno irytują i w starciu z mocniejszym rywalem mogłyby kosztować dużo więcej. Pewnych aspektów jednak nie przeskoczymy, stąd ocena lekko powyżej wyjściowej.

Z perspektywy wieku i doświadczenia z pewnością zasłużył na dużo wyższą notę, jednak kryteria w stosunku do Gaviego trzeba stosować identyczne jak do innych graczy. Duży plus za grę z piłką, praktycznie bez strat i na dużym procencie celnych podań. Kilka razy ciekawie otwierał akcję, choć czegoś brakowało we współpracy na lewej stronie z Albą i Fatim - mamy przeczucie, że ta trójka jeszcze namiesza, ale w niedzielny wieczór to jeszcze nie było "to". Inną sprawą jest gra Gaviego w odbiorze, gdzie zdecydowanie przesadził z poziomem agresji i przy odrobinie mniej wyrozumiałym arbitrze mógł wylecieć z boiska nawet w pierwszej połowie. Na szczęście później poszedł już po rozum do głowy i resztę meczu dograł bez większych tarć z przeciwnikami.

Pozytywne zaskoczenie na prawym skrzydle ataku. W dużej mierze zwolniony z zadań defensywnych, co poskutkowało (być może) czystszą głową w ofensywie, gdzie Amerykanin dwoił się i troił. Szczególnie szukał Memphisa, do którego wielokrotnie próbował dośrodkowywać (7', 24', 36'), niestety ta współpraca nie układała się do końca po myśli Blaugrany. Na duże brawa zasługuje również za akcję z 50', zaś wisienką na torcie była jego dość nieoczywista asysta przy trafieniu Coutinho - znakomity obrót z piłką i dostrzeżenie niepilnowanego Brazylijczyka godne Daniego Alvesa z najlepszych momentów. Szkoda, że tak rzadko, ale na zachętę zdecydowanie pozytywna ocena. Oby tak dalej,

Chaotyczny, ale skuteczny. I w sumie to by wystarczyło za komentarz, gdyż Holender miał udział przy wszystkich trzech golach dla Barcy, zarazem co i rusz irytując przy próbach gry wzajemnej w ataku. Szwankował timing wychodzenia do podań prostopadłych, zgranie z kolegami przy grze na jeden kontakt. Nie zawiodła jednak skuteczność. Najpierw w 13' znakomite wyłożenie piłki do Ansu, później w 40' świetnie wykonany rzut karny, na koniec zaś kluczowe podanie przed golem Coutinho (choć tu lwią część zasługi przypisać należy Destowi). Kilka dryblingów i strat, bez zachwytu, ale też bez przesadnej krytyki. Zrobił swoje, ale następnym razem oczekiwalibyśmy większej dokładności.

Mimo zaledwie pół godziny gry, dał się zapamiętać poprzez zdobytego gola i sporą aktywność, z której niestety często niewiele wynikało. Kilka ładnych przerzutów i prób strzałów (w większości zablokowanych). Duży plus za gola, zdobytego w dość nieoczywistej sytuacji, wszak przyjął piłkę odwrócony od bramki, a jednak zdołał pokonać Cilessena. Oby posłużyło mu to za zachętę do dalszej pracy, bo Koeman ewidentnie lubi na niego stawiać i obdarza go sporym zaufaniem. 

Zagrał ponad 20 minut, ale niespecjalnie się wyróżnił. Plus za brak strat i czynny udział w pressingu oraz grze obronnej w końcówce spotkania.

Występ bez większej historii, raz niebezpiecznie minął się z piłką, ale błąd szybko został naprawiony przez Ter Stegena. W grze do przodu bez rewelacji, ale było to zdecydowanie wynikiem instrukcji trenera, by grać bezpiecznie i unikać częstszych wycieczek pod pole karne rywala. Ocena wyjściowa.

Pierwszych minut po długim rozbracie z futbolem Kun z pewnością nie uzna za przesadnie udane. Mimo krótkiego występu mógł pokusić się o gola lub asystę w akcji z 91', jednak zabrakło po trochu szybkości i zdecydowania. Czekamy na więcej, mierząc oczywiście siły na zamiary pod względem stanu zdrowia Argentyńczyka.