Mecz, w którym Marc zbytnio się nie napracował, a najgroźniejszą sytuację dla Bilbao sam sprokurował, tracąc piłkę po nieudanym dryblingu we własnym polu karnym. Należy docenić grę na przedpolu (53’), wyłapywanie wrzutek (65’, 90’) oraz dobre ustawienie. Jednak sytuacja z 84’ ciąży na ocenie.

Gdyby tak grał cały sezon, nikt nie myślałby o innym prawym obrońcy. W ofensywie nie tylko bramka podwyższa mu ocenę (sam kilkunastometrowym rajdem napędził akcję), ale ciągłe podłączanie się na skrzydle i kilkukrotna wertykalna gra wzajemna z Dembele na dobrej szybkości (np. 43’, 55’, 64’). Do tego zanotował bardzo dobry odbiór i napędził akcję, gdy piłka odbiła się od słupka Bilbao (53’). Dodatkowo zaliczył kluczowe dogranie w pole karne do Kessiego, które powinno skończyć się asystą (36’). W defensywie dobre zachowania w 25’, 79’, zanotował świetną interwencję, przypłacając ją kontuzją w 84’. Na minus słabe krycie na boku obrony w 50’, zła wrzutka w 52’ i niepotrzebne groźne dogranie w 25’ przed polem karnym Barcelony, które przejęli przeciwnicy. Świetne spotkanie.

Na tle drużyny nie prezentował się dobrze. Zarówno przerzuty mu nie wychodziły, czytanie gry również nie było na najwyższym poziomie, a strata z 41’, prokurująca groźną sytuację, też ma delikatny wpływ na ocenę końcową. Zaliczył dobre akcje w defensywie w 22’, 56’, 60’, mimo to, był najsłabszym zawodnikiem w formacji obronnej.

W destrukcji był pewniejszy od Kounde. Zaliczył dobre interwencje w defensywie w 1’, 40’ (x2), 45’+3, 48’, 49’, 59’,  do tego blokował strzał po stracie Julesa w 41’ i kolejny po stracie Ter Stegena w 84’. W ofensywie nie tak widoczny, a z dobrych przerzutów należy odnotować ten do Dembele w 45’+1. Eric wciąż pozostaje zagadką, a pytaniem jest to czy będzie potrafił udźwignąć ciężar spotkań z groźniejszymi rywalami.

Bardzo dobre spotkanie. Zaskakiwał braniem na siebie ciężaru gry, akcjami napędzającymi grę na lewym skrzydle i dobrym wyjściem spod pressingu. Rajdami popisywał się w 3’, 10’, 16’, 38’, 55’, 88’, do tego dołożył dobre interwencje w defensywie w 4’, 10’, 27’ 65’, 75’, 88’. Miał kilka niepotrzebnych strat (4’, 6’, a w sytuacjach ofensywnych momentami zabrakło doświadczenia). Grał bardzo ambitnie, po stratach walczył o odzyskanie piłki.  Widać potencjał, oby z mocniejszymi rywalami też potrafił pokazać taką jakość.

Pechowiec. Rozpoczął spotkanie jak to ma w zwyczaju ambitnie i walecznie, wywalczając futbolówkę już w 1' minucie. Następnie przez 30 minut grał bardzo zachowawczo, tylko dziesięć podań i jeden drybling. Nie ciągnął gry drużyny do przodu, a mecz pechowo zakończył przed czasem.

Zagrał dobre spotkanie, jednak poprzez podanie „na pamięć” w 45’+3 drużyna mogła przypłacić utratą bramki. Dobrze rozprowadzał piłkę i nie bał się zagrywać za linię obrońców. Napędzał akcje w 9’, 26’, 35’, 36’, 50’, 71’, 83’ i zanotował kluczową obronę strzału po błędzie Ter Stegena w 84’. Dodatkowo zaliczył udane akcje w defensywie w 36’, 39’, 47’, 57’. Nie był liderem pomocy tym razem. Występ pozytywny, lecz z groźną stratą i kluczową interwencją w destrukcji.

Jeśli w ostatnim spotkaniu w naszej ocenie Holender zagrał bardzo dobrze, to w tym spotkaniu zagrał jeszcze lepiej. Ustawiony nominalnie jako drugi pivot z wymiennością pozycji z Sergio – grając podobnie jak Hiszpan: jako libero, pivot w linii i mediapunta. Schodził między linie stoperów, asekurując ich pozycje i rozpoczynał stamtąd rozgrywanie akcji. Pod koniec spotkania głównie grał już jako mediapunta, kreując poczynania ofensywne - dodatkowo grając box-to-box, wyglądał z małymi wyjątkami świetnie fizycznie. Z błędów można wyróżnić: 68’, gdy został ograny, po czym odpuścił krycie, 79’ - stratę, po której interweniował Alonso i kolejne utracone posiadania w 24’, 39’. Plusów natomiast było dużo więcej. W destrukcji pozytywne interwencje zaliczył w: 2’, 4’, 14’ (x2), 35’, 38’, 50’, 51’, 87’. Jednak w tym spotkaniu, gdzie był ruch przedniej formacji, a przeciwnik nie radził sobie z ustawieniem, pokazał wiele jakości w konstruowaniu akcji ofensywnych. Przerzuty, podania wertykalne czy przejścia z piłką u nogi napędzały akcje Barcelony. Napędzał akcje przyspieszającymi podaniami w 9’, 52’, 65’, 69’. Mógł mecz skończyć też z asystą po podaniu do do Ansu w 65', czy w 69’ do Ferrana i znów do Fatiego w 90’+2. Musiał się zadowolić asystą drugiego stopnia przy przerzucie do Dembele i bramce Torresa.   

Występ Francuza był spektakularny. Gdy zawodnik kończy mecz z hattrickiem asyst i dokłada gola otwierającego worek z bramkami, można „przymknąć oko” na kilka gorszych zagrań i dużą liczbę strat. W 12’ dobrze wszedł na skrzydło, po czym oddał strzał obroniony przez bramkarza, a ponowienie akcji zakończyło się strzelonym golem. Świetnie dostrzegał wchodzącego na półprzestrzenie Roberto, co skończyło się asystą, a takich akcji oglądaliśmy w tym spotkaniu kilka. Do tego asysta do Lewandowskiego w 22’ po akcji na skrzydle. Indywidualnych rajdów Ousmane miał w tym spotkaniu wiele, np. w 42’, czy 57’. W 67’ po kolejnej akcji na flance wyłożył futbolówkę Ferranowi, którego strzał obronił bramkarz, jednak 6 minut później podobny atak kończy z asystą przy trafieniu Hiszpana. Oczywiście, można doczepić się do strat czy kilku dograń, w których zachował się zbyt nonszalancko, tracąc piłkę i wikłając się w niepotrzebne dryblingi, jednak on był Panem tego spotkania. Widać było radość z gry, co przekładało się na efektywność i efektowność.

Zrobił to, co należało do jednego z najlepszych napastników na świecie. Absorbował uwagę stoperów, wyciągał ich ze strefy obrony, wychodził do pomocy, starając się brać udział w rozegraniu. Choć akcji, w których byłby ważnym elementem, było mało, jednak były to same konkrety. W 12’ przytomnie się zachował, dogrywając piłkę na głowę Dembele i tym samym odnotowując asystę. W 22’ sam wykończył podanie od Francuza. Ostatecznie tylko 12 podań, które wykonał przez godzinę, nie pozwala wystawić mu wyższej oceny.

W jego grze zabrakło wirtuozerii, ale również efektywności. Widać symptomy przemęczenia i zbytniej eksploatacji. Miał bardzo mało zagrań, które można pochwalić. Na większą uwagę zasługuje jedynie świetny przerzut do Dembele przed pierwszą bramką Barcelony. Starał się pressować (17’, 24’), choć często niewiele było z tego pożytku. Występ bardzo zachowawczy i jedynie stopień powyżej przeciętności.

Wciąż nie wiadomo, jaką rolę ma Franck w drużynie i jaka jest jego jakość. Potrafił słabo wykończyć dobre podanie Roberto w 36’, ale i mieć dobre interwencje w obronie (45’, 67’, 75’, 90’). Nie potrafi wciąż odnaleźć się w systemie Barcelony, nie zagrywa wertykalnie i samodzielnie nie napędza akcji, ale i w destrukcji nie potrafi się dobrze ustawić. Miejmy nadzieję, że jego czas w Barcelonie nadejdzie.

Dobre spotkanie. Nie był to jednak bardzo dobry występ. Był aktywny, pokazywał się do gry, nie wykorzystał podania od Dembele w 67’, lecz w kolejnej akcji umieścił piłkę w siatce Bilbao. Dobrze dograł do Ansu w 88’. Sprawdza się jako joker wychodzący w końcówce spotkania, jednak 50 milionów euro nie było wydane na rezerwowego. Dla Barcelony to dobrze, że rywalizacja z Raphinhą czy Ansu daje korzyści.

Najsłabszy. Niewiele mu w tym spotkaniu wychodziło. Słabo wspierał defensywę, a w ofensywie był nie tylko nieskuteczny, ale też niedokładny z błędami w decyzjach boiskowych i złym przyjęciu. Dostał od kolegów cztery piłki, z których mógł wyciągnąć więcej, ale albo strzelił niecelnie w 65’, wpadł w obrońcę w 88’, stracił w dryblingu czy fatalnie przyjął, gdy mógł wyjść „sam na sam” z bramkarzem w 90’+2 po dograniu de Jonga. Słabe spotkanie.

Grał przez pół godziny i nie był to słaby występ. Notował naprzemiennie złe i dobre interwencje, jak odbiór i strata w 90’+3. Na plus udane zatrzymanie ataku po stracie de Jonga w 79’. Jest „pełniącym obowiązki” stopera i wciąż potwierdza, że jest jedynie alternatywą na tę pozycję.

Grał krótko, ale był aktywny, pokazywał się do dograń, lecz niewiele z jego gry wynikało. Mecz na przetarcie, cieszy natomiast 15 minut Pablo.