Lionel Andrés Messi Cuccittini

Biogram

Ten argentyński napastnik rozpoczął piłkarską karierę w 1995r. w Newell's Old Boys, gdzie pozostawał do 2000 roku. W wieku 13 lat Lionel Messi dołączył do FC Barcelony.

Od tego momentu w spektakularny sposób przechodził przez grupy młodzieżowe (poniżej 14 lat gr. A, poniżej 16 lat gr. B, poniżej 16 lat gr. A, poniżej 18 lat gr. A, Barça C i Barça B). W trakcie sezonu 2003/04, w wieku 16 lat sen Messiego o debiucie w pierwszym zespole Barcelony ziścił się - wystąpił w podstawowym składzie w towarzyskim spotkaniu z FC Porto z okazji otwarcia nowego stadionu tego zespołu. W sezonie 2004/05 Lionel dołączył do pierwszego składu Barçy podczas tournée po Azji.

Pierwszy raz swoimi nieprzeciętnymi umiejętnościami w pierwszym składzie Barçy Leo błysnął w sezonie 2005/06. Niemniej Argentyńczyk miał pecha, kontuzja sprawiła, opuścił całą końcówkę sezonu oraz pamiętny finał Ligi Mistrzów z Arsenalem. 

W sezonie 2006/07 młodzian był już pierwszoplanową postacią drużyny Rijkaarda. Popisał się przepiękną bramką w pucharowym meczu z Getafe, którą wszyscy porównują do tej zdobytej przez Maradonę. 

Następny rok był dla Leo tak samo udany, jeśli chodzi o osiągnięcia indywidualne. Messi był prawdziwym crackiem FC Barcelony i w wielu meczach prowadził ją do zwycięstw. 

Po sukcesach z reprezentacjami młodzieżowymi przyszła pora na pierwszy sukces w dorosłej, chociaż nie do końca, reprezentacji. W 2008 roku, na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, Argentyńczycy w składzie właśnie z Messim wywalczyli złoto. 

Kolejny sezon Lionel spędził już "pod opieką" Guardioli, dla którego sezon 2008/09 był premierowym w roli trenera Barçy. Argentyńczyk podczas historycznego sezonu był najbardziej wyróżniającym się graczem Barcelony, zostając między innymi najlepszym piłkarzem Ligi Mistrzów, a także najskuteczniejszym strzelcem tych elitarnych rozgrywek. 

W kolejnym sezonie Messi nie zwalniał tempa. Za rok 2009 nagrodzony został Złotą Piłką, a także nagrodą FIFA World Player of The Year. W lidze był najskuteczniejszym strzelcem, a ponadto wygrał kolejne trofea, w tym Klubowe Mistrzostwo Świata. Na mundialu w RPA, kreowany na największą gwiazdę Mistrzostw Świata nie sprostał oczekiwaniom, zresztą jak cała reprezentacja Argentyny. W 2010 nagrodzony został jednak kolejną Złotą Piłką.

Następne sezony to kolejne rekordy Messiego, w tym ten klubowy pod względem liczby zdobytych bramek. W 2011 roku Leo wygrał z Barceloną kolejną Ligę Mistrzów i dołożył mistrzowski tytuł la Liga, a pod koniec roku trzeci raz z rzędu nagrodzony został Złotą Piłką. Sezon 2011/12 był już mniej udany (przegrana liga, odpadnięcie w półfinale Champions League i zdobyty Puchar Króla), ale Leo zdobył tytuł Pichichi z rekordową liczbą 50 bramek na koncie i pod koniec roku odebrał swoją czwartą Złotą Piłkę.

Lata 2012-2014 były dla Messiego pasmem wzlotów i upadków. Jesienią i zimą 2012 roku wciąż strzelał bramki jak na zawołanie, ale w kwietniu 2013 doznał kontuzji, a Barcelona bez swojego lidera poniosła sromotną klęskę w półfinale Ligi Mistrzów, przegrywając w dwumeczu z Bayernem 0:7. Argentyńczyk sięgnął jednak po swojego kolejnego Złotego Buta (46 goli w lidze). Sezon 2013/14 rozpoczął znakomicie, ale w listopadzie doznał kolejnej kontuzji, która wykluczyła go z gry do końca 2013 roku. Jego forma w drugiej połowie sezonu 2013/14 była chimeryczna, a Barcelona zakończyła sezon bez mistrzostwa Hiszpanii. W Lidze Mistrzów została wyeliminowana w ćwierćfinale przez Atlético Madryt.

Messi zaliczył za to bardzo udany mundial w Brazylii. Wraz z reprezentacją Albicelestes dotarł do finału i został wybrany najlepszym piłkarzem turnieju.

Profil

Messi jest bez wątpienia potencjalnie najlepszym piłkarzem na świecie i bardzo możliwe, że najlepszym jaki kiedykolwiek grał w piłkę. Kiedy jest w formie, to absolutnie żaden piłkarz nie może się z nim równać. Jest zawodnikiem kompletnym i nawet pomimo swojego niskiego wzrostu potrafi zdobywać bramki głową. Jego lewa noga sieje popłoch w szeregach rywali, ale to co najbardziej charakteryzuje Argentyńczyka, to naturalna i wrodzona umiejętność dryblingu. Nikt nie potrafi tego robić z tak dużą regularnością jak Leo. Do tego dochodzi wysoka skuteczność oraz duża zdolność do kreowania okazji kolegom. Jest chodzącą legendą Barcelony i najlepszym piłkarzem jaki kiedykolwiek zakładał bordowo - granatową koszulkę.