Niemiec robił, co mógł, ale przy bramkach nie miał za wiele do powiedzenia, chyba że
weźmiemy pod uwagę możliwe pretensje do kolegów z obrony. Niewiele zabrakło mu do
obrony rzutu karnego, trafnie wyczuł intencje strzelca. Wykonał w tym meczu tyle samo
podań co Cancelo, na takim samym procencie celności, co musi budzić wrażenie. 7 na 11
długich piłek dotarło do adresata. Niezły mecz.

Zdecydowanie najlepszy z bloku obronnego. Umiejętnie zatrzymywał ataki swoją stroną,
często wygrywając pojedynki czy to z Viniciusem, czy z Rodrygo. Może w ofensywie nie
dawał zbyt wiele, ale Francuz w takiej formie może się podobać i być branym na poważniedo gry na prawej obronie w kolejnych meczach. Szkoda, że nie udało mu się zablokować dośrodkowania do Lucasa oraz strzału Bellinghama w końcówce.

W przeciwieństwie do Cancelo, Ronald wyciągnął wnioski ze swojego meczu i tym razem
nie popełnił choćby jednego faulu. Nie był to jednak dobry mecz w jego wykonaniu, często bywał spóźniony, jak chociażby w 8 minucie, kiedy nie upilnował Modrica. Zaliczył najwięcej interwencji w defensywie, ale i tak nie zapobiegło to utracie aż 3 bramek. Potrzebujemy bardziej konkretnego Araujo na końcówkę sezonu.

Wdarł się przebojem do pierwszego składu i imponował szczególnie swoją dojrzałością.
Niestety zapominamy, że ma dopiero 17 lat i jemu też będą się przydarzać błędy związane z brakiem doświadczenia, szczególnie w takich meczach. Sprokurował miękki rzut karny, Lucas wykorzystał wyciągniętą nogę Hiszpana i sędzia sięgnął po gwizdek. Poza tą akcją wyglądał nieźle.

Ciężko znaleźć jakieś słowa usprawiedliwienia za taki mecz w wykonaniu Portugalczyka.
Zero sportowej złości po fatalnym meczu z PSG, zero refleksji, a co najgorsze, zero
poprawy. Mieliśmy za to te same błędy, skutkujące kolejnymi straconymi bramkami. Z racji tego, że mamy do czynienia jedynie z wypożyczonym zawodnikiem, a niepewnej przyszłości w zespole mamy nadzieję, że teraz więcej szans będzie otrzymywać Fort.

No Ilkay, no party. Przechodziły przez niego dosłownie wszystkie akcje Barcelony. Niemiec
zdołał zanotować 3 kluczowe podania, a w drugiej połowie, kiedy przesunął się na pozycję
defensywnego pomocnika mogliśmy obserwować, za czym tak tęskni drużyna od odejścia Busquetsa. Kontrola, celność podań, wychodzenie po piłkę, dystrybucja. Zabrakło jedynie troszkę liczb w aspekcie defensywnym.

To właśnie jego najbardziej brakowało w podstawowej jedenastce w poprzednim meczu. Po raz kolejny zagrał asekuracyjnie, ale niezwykle skutecznie. Do tego dołożył kolejną bramkę po rzucie rożnym. Rozgrywanie pozostawiał lepiej przysposobionym do tego kolegom, stąd jedynie 14 podań w ciągu 45 minut na murawie, na najniższej skuteczności podań. Może stąd wynikała zmiana, brakowało nam kontroli w środku pola.

Totalnie nijaki występ. W pierwszej połowie unikał gry, a brak kontroli to głównie jego
zasługa. Frenkie nie gra dobrze, jego występy się nie bronią. Wielka szkoda koszmarnie
wyglądającej kontuzji, ale brawa za odwagę w próbie zatrzymania potężnego strzału Fede.
Życzymy szybkiego powrotu do zdrowia.

Robił, co mógł i wyglądało to bardzo dobrze i skutecznie. Camavinga miał z nim olbrzymie
problemy, a sam Yamal czuł się doskonale w pojedynkach z Francuzem i innymi rywalami. Oddał kilka groźnych strzałów, z czego jeden być może wylądował nawet w bramce. Niestety bez odpowiedniej technologii nie byliśmy w stanie tego potwierdzić. Miał też swój udział w drugim golu dla Barcelony. Tym razem bez kluczowych podań, co wymaga poprawy, ale Hiszpan jest w dobrej dyspozycji i z pewnością poprawi się w kolejnych
meczach.

Rudiger skutecznie wyłączył go z tego meczu. Polak nie miał właściwie żadnej czystej okazji i oddał tylko 2 niecelne strzały. Ponownie cofał się głęboko po piłkę, ale nie potrafił
wywalczyć faulu czy dłużej się przy niej utrzymać. Rzadko oglądamy tak wcześnie
schodzącego z boiska Roberta, ale tym razem była to słuszna decyzja trenera.

Brazylijczyk po raz kolejny dowozi liczby, tym razem kończy mecz z asystą. Próbował
również z rzutu wolnego, ale niewiele się pomylił. Nie wygrywał tym razem zbyt wielu
pojedynków z przodu i mniej niż zwykle pracował w defensywie.

Plan Xaviego nie zakładał pojawienia się na boisku Hiszpana, a przynajmniej nie tak szybko. Z perspektywy czasu, trudno się temu dziwić. Pedri zagrał nijakie spotkanie. Dużo podań i gry wzajemnej, ale bez konkretów, niezła praca w defensywnie, ale w kluczowym momencie, nie sfaulował szarżującego Brahima, co skończyło się ostatecznie bramką Bellinghama. Również źle ocenił tor lotu piłki po wybiciu Łunina, czym stworzył stuprocentową okazję Realowi. Słaba zmiana.

Dostał całe 45 minut, miał dać większą mobilność i intensywność w drugiej połowie i to się udało. Dobrze wchodził w pole karne rywali i udało mu się wykorzystać niepewną
interwencję Łunina i strzelić gola na 2-1. Szkoda, że nie zwiększył masy mięśniowej to być
może miałby okazję podwyższyć rezultat po starciu z Rudigerem.

Miał dać mobliność i coś ekstra. Pomógł zmylić rywala przy golu Fermina i sporo poruszał
się bez piłki. No i to by było na tyle. Zaskakująco słabo.

Minimalnie lepszy od Ferrana. Zaliczył dwa razy więcej podań od Hiszpana, do tego dołożył
dwa strzały. Nie można jednak nie odnieść wrażenia, że forma Portugalczyka to istna
sinusoida, która coraz rzadziej osiąga wysokie wartości.