Ponowie rzuca się w oczy mała liczba strzałów rywala, która mimo to przełożyła się na straty bramek. Nie dość, że sam sprokurował swoim bezsensownym wyjściem rzut karny, to przy celnych strzałach rywali nawet się nie rzucał. Gra nogami bez szału. Od dawna nie zapewnia pewności obronie Barcelony.

Dobry mecz Amerykanina. Potrafił neutralizować ataki rywala i samemu podłączyć się do akcji ofensywnych (niecelny strzał z 17'). Poprawił ustawianie się i timing. Oby tak dalej.

Solidnie, ale bez fajerwerków. Sędzia pozwalał na walkę fizyczną w której Urus dominował nad rywalami. Jednak to za jego plecy wbiegł Victor przy akcji zakończonej karnym. W tym meczu był najsłabszym zawodnikiem z bloku obronnego.

Przegrywał pojedynki biegowe z Osimhenem, przez co rywale stworzyli sobie kilka sytuacji. Kiedy jednak wynik stał się stykowy sam wziął  sprawy w swoje ręce i doskonałym strzałem lewą nogą podwyższył prowadzenie Blaugrany.

Strzelił najważniejszą (pierwszą) bramkę, świetnie podłączając się do kontrataku. Do tego w obronie dobrze się ustawiał i wiele razy kasował akcje rywali. Dołożył dobrą grę wzajemną i szybkość w obronie. Jordi jest w dobrej formie, oby zdrowie mu dopisywało, gdyż nie ma naturalnego zmiennika w pierwszej drużynie.

Odrobinę słabszy niż w poprzednich meczach, jednak dalej dobrze wykonujący swoje zadania. Próbował otwierających podań, jednak w tym meczu był mniej aktywny niż w wcześniej.

Doskonale dyrygował poczynaniami Barcelony. Regulował tempo, przytrzymywał lub przyspieszał grę. Mnóstwo przechwytów, szczególnie na połowie rywala. Renesans formy weterana.

Jeden z lepszych meczów w barwach Barcelony. Bezpośredni lub pośredni udział przy dwóch golach. Do tego najwięcej podań, sporo przechwytów i dobrej gry do przodu. Autor najładniejszej bramki fazy pucharowej Ligi Europy, zasługuje na tytuł MOTM. Oby utrzymał swoją wysoką dyspozycję.

Nieoceniony. Imponuje inteligencją boiskową, doskonale wie kiedy i jak zaatakować lub kiedy wycofać piłkę do dalszej gry po obwodzie. Dwie asysty i duża praca w pressingu. Jeżeli utrzyma formę, decyzja o jego wykupie będzie jedynie formalnością.

W pierwszej połowie bardzo aktywny, ale dość niedokładny. Po przerwie jednak zaimponował techniką wykończenia akcji i w niełatwej sytuacji pięknie wykończył podanie Adamy. Umiejętność odnalezienia się w polu karnym, do tego świetnie ułożona noga, dają imponującą mieszankę. Oby skuteczność go nie opuszczała, a zapewni jeszcze mnóstwo radości cules.

Zaliczył asystę, ale cała zasługa i tak wędruje na konto Frenkiego. Mógł wpisać się na listę strzelców, lecz znów zabrakło chłodnej głowy lub szybszej decyzji o strzale. Podobać może się jego gra bez piłki i waleczność. Jest jeszcze młody i dopiero wchodzi do drużyny, dlatego zasługuje na kredyt zaufania.

Jego waleczność i nieustępliwość to broń obosieczna, przez co głupio wyeliminował się z kolejnego meczu. Do tego nie dał odpowiedniego impulsu drużynie.

Błąd przy bramce na 2-4, ale takie są uroki młodości. Nico zbiera niezbędne doświadczenie, nie ma się co nad nim szczególnie pastwić.

Grał trochę za krótko, ale szkoda, że w dobrej sytuacji szukał podania zamiast strzału.

Tym razem wszedł do gry przy rozstrzygniętym meczu i nie miał wiele miejsca do pokazania swoich umiejętności. Widać jednak, że jest zintegrowany z drużyną i jeżeli zdrowie mu dopisze będzie ważnym ogniwem w pozostałych meczach.

Próbował podań do przodu, kiedy było trzeba dał się sfaulować. Ocena wyjściowa.