Przy wyniku 0:0, 4 interwencjach ratujących Barcelonie 4 litery (w tym obroniony karny) nie może chyba być lepszej okazji do dania bramkarzowi najwyższej możliwej noty, tym bardziej, że dzięki Niemcowi nie doświadczyliśmy powtórki koszmaru z Anfield. Tytuł zawodnika meczu jest tu tylko formalnością.

Z Portugalczykiem jest ten problem, że generalnie rozegrał niezły mecz, przynajmniej w defensywie, ale popełnił jeden błąd i to jaki. Poza tym miał najwięcej interwencji spośród piłkarzy Barcy, praktycznie zmarginalizował swoją grą rolę Sancho w meczu, a pod koniec meczu dwukrotnie zaistniał w ofensywie - należy tu zaznaczyć jego świetne prostopadłe podanie do Suareza w 94’. Szkoda sprokurowania karnego, ponieważ nota mogłaby być wyższa.

Trudno nie zauważyć, że w najwyższej dyspozycji to on nie jest. Szczególnie w oczy rzucały się nieuzasadnione wyjścia z linii, by asekurować Semedo, który tak dużej asekuracji w tym meczu nie potrzebował. Z tego poszła akcja dla Borussi w 25’, w której ter Stegen po raz pierwszy ratował zespół przed utratą gola. Miał poza tym jedną niedopuszczalną stratę w 5’. Na pochwały zasługuje gra na wyprzedzenie - akurat w tym elemencie Pique prezentował wysoki poziom. Szkoda również główki z 13’ - gdyby lepiej uderzył piłkę, to kto wie czy nie padłaby z tego bramka.

Ilość strat u Francuza wręcz powala. Co prawda głównie to były niecelne podania, choć w 39’ koncertowo stracił piłkę na własnej połowie na rzecz Reusa. Do tego złe wybicie w 78’ rozpoczynające akcję BVB, które skończyło się podwójną interwencją ter Stegena oraz błąd techniczny w 90’ kiedy musiał ratować się faulem. Na plus super podanie do Griezmanna w 43’ oraz, tak jak w przypadku Pique, gra na wyprzedzenie. Mimo tego nie można zaliczyć tego meczu do udanych w wykonaniu Lengleta.

Popełnił tylko jeden, większy błąd, kiedy z dziecinną łatwością dał się ograć Hakimiemu. Poza tym miał ciekawe wejścia w ofensywie - szczególne brawa za dobre dogranie w 30’. Szkoda, że nikt tego nie przeciął. Na więcej nie pozwolił mu uraz.

Grę Holendra można podzielić na okres, kiedy grał wyżej i kiedy przeszedł na pozycję Busquetsa. W swoim pierwszym akcie nie wyglądał dobrze - szedł na raz, był niedokładny oraz mało odważny. W drugim akcie praktycznie z miejsca zaczął przypominać tego de Jonga z Ajaksu. Czyścił niemal wszystko, wyprowadzał piłkę z dużą odpowiedzialnością, a nawet udało mu się posłać świetną piłkę z głębi pola do Roberto. W rezultacie ocena nie mogła być zbyt wysoka.

Dosyć dyskretny mecz w wykonaniu, o czym świadczy liczba podań. Niestety ta dyskrecja odznaczyła się również tym, że Borussia miała totalną swobodę przed polem karnym Barcy - Busi po prostu nie nadążał za akcjami rywali. Jakby tego było mało, to zanotował dwie straty, które rozpoczęły kontry Borussi w 16’ i 53’. Ratuje go gra w pressingu, która przy obecności graczy tak mobilnych jak Arthur czy de Jong wyglądała naprawdę dobrze. Generalnie jednak słaby mecz w jego wykonaniu.

Widać postęp w grze Arthura. Przede wszystkim wytrzymał cały mecz i przebiegł niemal 11km. Dodatkowo częściej decyduje się na przerzuty niż w poprzednim sezonie, kiedy bazował na krótkich podaniach. Poza standardowo kapitalną techniką użytkową i pomocą w defensywie (najwięcej przechwytów w drużynie) dalej jego pierwszym ruchem z piłką przy nodze, w większości przypadków, jest ruch w kierunku własnej bramki. Nie wspominając o podaniach, z których większość stanowią te w poprzek boiska. Ten brak odwagi, zarówno u de Jonga jak i Arthura, odbił się na ilości szans wykreowanych przez Barcelonę w meczu. To jest kolejny krok, który Brazylijczyk musi wykonać w swoim rozwoju. Stąd pomimo ciekawego występu ocena jest taka jaka jest.

O Fatim można napisać krótko - zderzył się ze ścianą, w tym wypadku żółtą. Nie może zatem dziwić niemoc fizyczna w przypadku nastoletniego wychowanka, który, o dziwo, nie zniechęcał się swoimi niepowodzeniami, stratami, tylko dalej próbował grać swoje. Dlatego w jego przypadku należy cieszyć się małymi rzeczami, jak chociażby trójkowa akcja z Suarezem i Griezmannem. To była dla niego na pewno cenna lekcja, a może nawet kubeł zimnej wody po ostatnich sukcesach w La Liga.

Dało się odnieść wrażenie, że Suarez nie jest gotowy na pełne 90 minut, co nieco łagodzi ocenę dla Urugwajczyka, a także łagodzi wymiar kary za małą ruchliwość w ofensywie. Mimo tego oraz jego tradycyjnej toporności nie można mu było odmówić pomysłowości. Za przykład można tu podać akcję z 48’ kiedy świetnie minął obrońcę i podjął dobrą decyzję o zaskakującym strzale z ostrego kąta - po prostu dowolne jego podanie zostałoby przecięte. Dodatkowo należy wspomnieć o świetnym dograniu do Messiego w samej końcówce. Poza tym był to typowy Suarez - pracował w pressingu i notował proste straty. Chleb powszedni.

Ponownie przez większość czasu poza grą. Dalej nie może odnaleźć swojego miejsca, co dziwić nie może, gdyż pozycja, na której błyszczał w Atletico jest zdominowana przez Messiego. Potrzeba zatem czasu na „wgranie się” Francuza w system Barcy, bo póki co Griezmann wygląda bardzo niemrawo, wręcz apatycznie. Jedynie prostopadłe podanie do Suarez z 7’ oraz praca w defensywie działają na korzyść jego ocenie.

Wszedł za kontuzjowanego Albe i na pewno niczego nie zepsuł. Sęk w tym, że niczego też nie wniósł. W grze wzajemnej wyglądał dobrze, ale nie robił potrzebnej przewagi na skrzydle. Tym samym Barca była obdarta ze wsparcia na bokach boiska, co mocno ułatwiało grę w obronie Borussi. Zagrał po prostu poprawnie i nic więcej.

9 strat w 30 minut - imponujący wynik, który ma swoją drugą strone, a mianowicie taką, że Messi tradycyjnie szukał gry do przodu. Nie można jednak było mieć wobec Argentyńczyka kosmicznych wymagań, jest świeżo po zdradliwej i przedłużającej się kontuzji, a także zagrał przeciw naprawdę dobrze ustawionemu i nastawionemu rywalowi.

Tak jak u Roberto - można jedynie odnotować fakt, że pojawił się na boisku. Chociaż w przeciwieństwie do wychowanka w 71’ poszedł na raz przy akcji BVB, w której Alcacer posłał niemal pionową świecę. Przy lepiej ułożonej nodze to powinna być bramka. Przy braku ocen połówkowych Rakitic zarabia od nas naciąganą ocenę wyjściową.