Przy golu praktycznie bez szans - biegł w przeciwnym kierunku i na dodatek Saborit wzorowo uderzył piłkę po koźle. Poza tym niemal zupełnie bezrobotny. W grze nogami pokazał dobre zagrania (7. oraz 89. minuta), jednak większość jego długich wykopów padała łupem Basków. Przeciętnie z plusem.

Mecz mocno przeciętny. Nie miał zbyt wiele pracy w defensywie, przez co zanotował mało odbiorów (40. oraz 46. minuta), ograniczając się do wybijania piłki. W ofensywie praktycznie niewidoczny. Poza dobrym rozegraniem z Suarezem w 92. minucie nic nie odnotowaliśmy. Jednakże musimy obniżyć mu notę za fatalne zachowanie przy golu Saborita - krycie na radar nie popłaciło.

Solidny mecz Gerarda. Przy straconej bramce nie popełnił błędu. Poza tym w defensywie odpowiedzialnie i skutecznie (11., 55. oraz 71. minuta). Jak zwykle próbował zaistnieć również w ofensywie (59. minuta), jednak nieskutecznie. Najlepszy z obrońców.

Mniej odpowiedzialny niż Pique, o czym może świadczyć głupio złapana kartka za faul taktyczny w 30. minucie oraz przegrana główka na początku bramkowej akcji Athletiku. Plus za interwencje w 33. oraz 82. minucie. Jeśli chodzi o ofensywę, to warto pochwalić Samuela za napędzenie akcji, po której Neymar był faulowany w polu karnym. Dobrze.

Zrobił tyle dobrego w ofensywie (15., 23., 45. minuta), że wybaczamy mu kiepskie rozwiązanie akcji z 61. minuty. Plus również za kluczowe podanie (68. minuta). Z drugiej strony musimy odnotować, że dał się zbyt łatwo minąć przy golu dla Basków - pójście "na raz" nie przystoi obrońcy na takim poziomie.

Pod koniec pierwszej połowy zapachniało starym, dobrym Busim. W 40. minucie sztuczka techniczna, chwilę później świetne podanie do Messiego. Bura za kiepski przerzut z 55. minuty. W defensywie skuteczny (11., 70., 74. oraz 84. minuta). Trzeba przyznać, że na tle ostatnich kilku tygodni, było to całkiem niezłe spotkanie Sergio.

Casus Andre Gomesa, choć Rafinha nie ma na taką grę wytłumaczenia. Był tłem dla swoich kolegów. Poza udanym dryblingiem w 79. minucie nie pokazał żadnego strzału, kluczowego podania i błysku w kreacji. Z drugiej strony jego zadania taktyczne, po dogłębnej analizie, można określić jako bardziej defensywne - te wypełniał raczej solidnie. Dużo biegania, walki i kilka niezłych interwencji (2., 12. oraz 26. minuta), choć nie można mu też zapomnieć chybionych zagrań w odbiorze (43. oraz 45. minuta). Przeciętnie z minusem.

Zaliczył kilka zrywów (15., 23. oraz 45. minuta), jednak najlepsze jest to, że jako jedyny z pomocników pokazal kluczowe podania (61. oraz 63. minuta). W defensywie jak zawsze cichy, skupiony i pożyteczny (49. oraz 55. minuta). Najlepszy zawodnik drugiej linii. Czy jego następcy będą potrafili choć w minimalnym stopniu nawiązać do klasy Andresa?

Najaktywniejszy zawodnik barcelońskiej ofensywy. Grał na całej szerokości boiska, rozgrywając i starając się kończyć akcje jednocześnie. Świetny zwłaszcza w dryblingu (15., 20., 58. oraz 62. minuta). Tym razem bez kluczowego podania, ale z pracą w defensywie (2., 8. oraz 40. minuta) i kapitalnym uderzeniem z rzutu wolnego. Tego wieczoru Tridente pokazała równy poziom. Luis otworzył wynik, Neymar dawał przewagę w przeciągu całego spotkania, ale to Messi po raz kolejny zdobył decydującego gola. Bez jego strzału z 78. minuty na tablicy nadal widniałby wynik 2:1 i kto wie, co wydarzyłoby się dalej? Argentyńczyk okazał się kluczem do zwycięstwa i dlatego otrzymuje od nas tytuł Zawodnika Meczu.

Zagrał w swoim stylu. Trzy strzały, dwa zmarnowane, ale ten jeden absolutnie klasa światowa. Bramka otwierająca, która ustawiła mecz - warto to docenić. Poza tym trzeba odnotować jego kluczowe podanie z 92. minuty, kiedy wyłożył na tacy piłkę Denisowi. Do zasług Urugwajczyka dopisujemy także akcję z 76. minuty, po której był faulowany i Messi zdobył gola.

Świetny. Aktywny w ofensywie, z udanymi dryblingami (47. oraz 69. minuta), asystą przy golu Suareza, wywalczeniem karnego i bardzo dobrym dograniem z rzutu rożnego do Messiego (49. minuta). Non stop nękał rywali swoim ciągiem na bramkę. Z drugiej strony ponownie nie grzeszył skutecznością, a przełamanie zyskał po rzucie karnym, którego wykonał fatalnie - dziwny, zakrawający o błąd, nabieg i strzał blisko środka, na wysokości idealnej do obrony dla bramkarza. Miał mnóstwo szczęścia, że Iraizoz wybrał drugi róg, bo wyczekania bramkarza i celowego uderzenia w przeciwnym kierunku nie dostrzegliśmy. Mimo wszystko świetnie.

Jedno celne podanie i jeden niecelny strzał to za mało, żeby zasłużyć na jakąkolwiek ocenę.

Podobnie jak w przypadku Denisa.

Przez niecały kwadrans gry dwukrotnie dobrze uruchomił kolegów (83. oraz 92. minuta), a także zaliczył tyle samo odbiorów (83. oraz 90. minuta). Oby odpoczynek pozwolił mu dojść do lepszej formy.