Andrés Iniesta wymienił trzech piłkarzy Barçy, których sprowadziłby do swojego zespołu

Andrés Iniesta udzielił wywiadu rozgłośni COPE, w którym był pytany o zakończenie swojej kariery. Wychowanek Barcelony wspominał różne wydarzenia z okresu gry w piłkę i wskazał trzech graczy, których sprowadziłby do swojego zespołu, a nie wszystkie nazwiska były tak oczywiste.

Jak się czuje: Nie skłamałbym, gdybym powiedział, że jestem wyczerpany emocjonalnie, to były dni wielu emocji, wiadomości… A na końcu ten moment poranka, nigdy sobie nie wyobrażasz, że może nadejść. Kiedy pomyślisz, że to już koniec, pojawiają ci się wspomnienia, które są piękne.

Bez prezentera podczas konferencji: Wielu ludzi mówiło mi, że byłem sam w obliczu niebezpieczeństwa. Bycie samemu jest mocne i fajne. Nie skłamałbym cię, gdybym powiedział, że wczoraj zobaczyłem to miejsce i powiedziałem „cholera, zobaczymy, czy ktoś może mi pomóc”. Miałem jednak wszystko bardzo dobrze poukładane w głowie. W tych dniach dość dużo płakałem. Wszedłem, płacząc, ponieważ emocjonalny film był... Jak wychodzą te słowa z twoich ust, jest to mocne, ale czułem się komfortowo, z poczuciem dobrze wykonanej pracy.

Odejście z Barcelony w wieku 34 lat, choć mógł zostać: Nie, ponieważ czułem, że to dobry moment na odejście, a także, że Iniesta w moim odczuciu nie mógłby później dać tego, co zawsze dawał temu klubowi. Odszedłem szczęśliwy, że zrobiłem to w taki sposób, zawsze tak to widziałem. Odszedłem w finale Pucharu Króla z Sevillą, a to wspomnienie jest czymś najlepszym, to spełnione marzenie. Odejście w inny sposób byłoby trudne do zaakceptowania po tym, co przeżyłem.

Mówiłeś, że twoje najlepsze gole to ten na Stamford Bridge i w finale mundialu, a trzeci?: Cholera… Są dwa fajne na Bernabéu. Pierwszy gol strzelony w reprezentacji na Stamford u Luisa Aragonésa. Kolejny w Belgii, który wygraliśmy w żółtych strojach.

Czy miałeś jakiś wrogów: Z tego, co wiem, nie. Być może tak, ale nie jestem tego świadomy.

Czy któryś sędzia miał wobec ciebie jakąś manię?: W przypadku niektórych myślisz, że cię trochę szukają, nie zagwiżdże ci, dopóki cię nie zabiją.

Gwizdy na San Mamés: Nie wzbudzało to we mnie jakiegoś żalu, ale takie rzeczy się zdarzają. W tamtym czasie wiele rzeczy zostało przekręconych, nie chciałem, żeby to się stało, nikt nie lubi, jak na ciebie gwiżdżą. Tak zrozumieli pewną akcję w meczu, a ja wydałem oświadczenie, którego nie postrzegałem jako bajkę, ale mam wielu kolegów w Athleticu, jak Gurpegui czy Raúl García. Szacunek do Athleticu jest brutalny, ale dla mnie nie jest to przyjemny temat.

Chciałbyś, żeby twoje dzieci były piłkarzami?: Tak, chciałbym. Paolo i Romero grają, Valeria gra, a Siena ma swoją drogę.

Trener, który odcisnął największy ślad: Nie podam żadnego nazwiska, gdyby to było dla mnie jasne, powiedziałbym. Wszyscy byli ważni i od wszystkich czegoś się nauczyłem. Van Gaal otworzył mi drzwi do debiutu, epoka Guardioli, Rijkaarda… Starałem się uczyć od wszystkich, Luisa Enrique, Valverde, w reprezentacji…

A koledzy?: Grałem w najlepszych zespołach Barçy i reprezentacji. Xavi, Busi, Silva…

Jak przeżywałeś momenty walki z Realem?: Śmialiśmy się, ale nie powinno nam być do śmiechu. Wielu z nas było w tej epoce w reprezentacji. Nie lubię o tym rozmawiać. To był trudny moment dla reprezentacji w zakresie współżycia. Nie było miło jechać na kadrę, ponieważ nie było atmosfery normalności. Nie wiem, czy naprawiono to przed EURO 2012, ale to był temat zdrowego rozsądku, znów wariowaliśmy, ale na końcu wszystko wyszło dobrze.

Będąc trenerem, wybierz trzech aktywnych piłkarzy do swojego zespołu: Pedri, Ter Stegen i Ansu Fati.

Wybierz trenera do swojego zespołu, będąc dyrektorem sportowym: Przyszły Andrés Iniesta.

Największa wada: niecierpliwość i upór.

Zamieniłbyś gol w mundialu na: Zdrowie moich bliskich.

Porównania z Pedrim: Jest fajny. Przydarzyło mi się to w przypadku Laudrupa i Guardioli. Każdy ma swoją esencję, a Pedri musi zrobić karierę swoim talentem. Mówi, że ja byłem jego idolem, a są podobieństwa po tym, jak często się kogoś ogląda.

Cieszy się drużyna Flicka: Dobrze się bawię, gdy Barça wygrywa, a drużyna działa, widząc tych wszystkich młodych graczy, którzy biorą udział w spotkaniu.