Barcelona nie bez problemów awansowała do finały Superpucharu, pokonując 2:0 Osasunę. Gra podopiecznych Xaviego nie była przekonująca, ale wystarczyła do zwycięstwa. Na pojedynek z Realem wyszła już jednak bardziej defensywnie usposobiona Blaugrana. Nie było miejsca na eksperymenty w defensywie, gdzie zagrali Araujo, Koundé, Christensen oraz Balde. Środek pola został już jednak rozbudowany o jednego zawodnika, ponieważ do Gündoğana, De Jonga i Roberto dołączył Pedri. Partnerem Lewandowskiego w ataku pozostał Ferran Torres.
Real mógł objąć prowadzenie już w trzeciej minucie spotkania, ale Rodrygo nie poradził sobie w polu karnym. Barcelona odpowiedziała w piątej minucie, jednak Ferran Torres oddał słaby strzał, choć Gündoğan dośrodkował perfekcyjnie. Chwilę później znów ruszyli Królewscy, a fatalny błąd popełnił cały blok defensywny z Koundé na czele, pozwalając na zagranie otwierające do Viníciusa Jr. Brazylijczyk popędził w kierunku bramki, minął golkipera i dopełnił formalności. Minutę później mogło być już 2:0 dla Realu, ale skończyło się na strachu. Defensywa nie zdążyła się pozbierać po kilku szybkich atakach rywali, a Rodrygo ruszył z kolejnym. Skrzydłowy świetnie dośrodkował do zamykającego akcję Viníciusa, a ten wślizgiem wpakował piłkę do siatki. Real szybko posłał Barcelonę na deski swoją najmocniejszą bronią – kontratakami. Podopieczni Xaviego byli całkowicie bezradni, wręcz pomagając Królewskim w wyprowadzaniu szybkich ataków.
W 12. minucie najpierw Ferran Torres trafił w poprzeczkę, a później uderzenie Lewandowskiego obronił Łunin. Barcelona próbowała przejąć inicjatywę, ale każda strata oznaczała szybką akcję rywali. W 27. minucie znów Ferran był blisko, ale bramkarz Realu nie dał się zaskoczyć. W 33. minucie ekipa Xaviego przycisnęła i po dłuższej akcji piłka spadła pod nogi Roberta Lewandowskiego, który uderzył z powietrza z kilkunastu metrów, pokonując Łunina. Real odpowiedział bardzo szybko. W 37. minucie Ronald Araujo położył rękę w polu karnym na Viníciusie nabiegającym na dośrodkowaną piłkę, a ten padł na murawę. Sędzia się nie zawahał i wskazał na jedenasty metr, a powtórki pokazały, że poza szarpnięciem za ramię, Urugwajczyk trącił też nogę Brazylijczyka, powodując jego upadek. Do rzutu karnego podszedł sam poszkodowany i skompletował klasycznego hat-tricka. Podopiecznym Xaviego nie udało się już odpowiedzieć przed przerwą, choć blisko był Pedri, który uderzył zza pola karnego minimalnie niecelnie. Barcelona popełniała masę błędów i choć Real w defensywie był również niepewny, to trudno było z optymizmem patrzeć na drugą połowę.
Po zmianie stron od razu ujrzeliśmy dość czytelny obraz. Barcelona ruszyła do ataku, a Real wyczekiwał na okazję do kontrataku. Szybko okazało się, że w tym składzie trudno będzie sforsować defensywę Królewskich, dlatego w 61. minucie Xavi posłał do gry Lamine’a Yamala, Fermina i Felixa, zmieniając Roberto, Pedriego i Ferrana Torresa. Tymczasem Real w 64. minucie przeprowadził kolejny atak i znów pomyliła się defensywa Barcelony. Koundé wyłożył piłkę pod nogi Rodrygo, który pewnym strzałem pokonał Peñię.W odpowiedzi z dystansu uderzył Lamine Yamal, ale nie sprawił problemów Łuninowi. W 71. minucie Ronald Araujo przy próbie kopnięcia piłki trafił w nogę Viníciusa, a sędzia pokazał mu żółtą kartkę. A ponieważ była to już druga taka kara dla Urugwajczyka w tym meczu, musiał opuścić boisko.
W ostatnim kwadransie blisko gola byli Brahim Díaz oraz Bellingham, ale tym razem Barcelonie się upiekło. Po drugiej stronie boiska Felix powinien trafić na 2:4, jednak uderzył wprost w Łunina. W końcówce bliżej było piątej bramki dla Realu, niż drugiego trafienia dla ekipy Xaviego. Sędzia meczu nie przedłużył nawet o minutę, a Królewscy mogli świętować. W Katalonii na pewno rozpoczęły się natomiast debaty, czy to powinien być koniec kadencji Xaviego. Naprawdę trudno już znaleźć argumenty za pozostaniem Hernándeza na stanowisku. Takiej Barcelony nie da się oglądać, a walka o awans do Ligi Mistrzów to zdecydowanie nie jest wyzwanie, które mogliby zaakceptować kibice jako główny cel zespołu w sezonie.
FC Barcelona: Iñaki Peña, Araujo, Koundé, Christensen, Balde, De Jong, Gündoğan, Roberto (min. 61, Fermin López), Pedri (min. 61, Lamine Yamal), Ferran (min. 61, Felix), Lewandowski.
Real Madryt: Łunin, Carvajal, Rüdiger, Nacho, Mendy, Valverde (min. 86, Ceballos), Tchouaméni, Kroos (min. 81, Modrić), Bellingham (min. 86, Joselu), Rodrygo (min. 77, Brahim Díaz), Vinícius Jr (min. 82, Camavinga).
Komentarze (989)
W żadne topowe nazwisko nie wierzę, a co do okresu. Nam potrzebna jest taktyka i pomysł.